آرام از کنارت می گذرد ، بی صدا ...بدون جلب توجه... سیاهی رنگ اوست و بو نداشتن ویژگی او..صورتش نمیبینی،اما در مقابل اویی.

اوست که با سکوت، با تو حرف میزند و به تو می آموزد.....اگر اهلش باشی.
در اوج کرامت هست و تندیس متانت..
نزدیک،اما دور از دسترس...بی عشوه ولی دلربا...اوست معلم وقار در قله ی بی نیازی..
هر خارو خسی عاشقش نمی شود و زیباییش را هر دلی لمس نمیکند...
او پیش از انتخاب شدن انتخاب میکند و پیش از معشوق شدن عاشق میشود...
با زیرکی گوی عقل را از کنار دیو هوس می رباید....
او همان دختر عفیف و در پس پرده ی حجاب است...

هر کسی گنجی داره،خب گنجش رو نشون کسی نمی ده! ،تو خونه یا جایی پنهون می کنه ،ازش خوب مراقبت می کنه تا چشم دزدا بهش نیوفته تا خدایی نکرده ندزدنش !

هر دختر خانمی خودش یه گنج خیلی بزرگی دارن، دختر خانم محجبه خودش رو در معرض دید نامحرم قرار نمیده ،با حجاب مناسب از خودش خوب مراقبت می کنه تا دزدا خدایی نکرده حیاش رو ندزدن

و حیا و عفت همون گنجه.

به گمانم ،

فرشته ای هم

مسئول ِ شمردن گامهای باوقار تو باشد، 

بانــو...

نمــیدانــم در دلــت چــه میــگــذرد 

نمــی خواهــم بــدانم!

ولی احسنت

کــه بــا حــجابــت...

نه دل شــهیــدی را شکــانــدی

نه دل جــوانی را لــرزانــدی